Eriot

Rok 2012

Katastrofy zapowiedziane przez Majów spełniły się. Na całym świecie występują liczne kataklizmy- od powodzi, po przez trzęsienia ziemi, aż po wybuchy wojen. Ludzie nazywają to biblijnym Końcem Świata, czyli Apokalipsą. Wszyscy wierzą, że to już koniec. Nadszedł kres naszego świata. Sytuacja między krajami jest bardzo napięta, częściowo doszło już do konfliktów zbrojnych. Ameryka ujawniła, że pracuje nad bronią biologiczną wielkiego rażenia. Z powierzchni ziemi zniknęła południowa część Ameryki Północnej, oraz północna część Ameryki Południowej. Cała Australia jest pod wodą, a w Eurazji trwa wojna. Powstało zagrożenie użycia broni nuklearnej.
Teraz już nikt nie ma najmniejszych wątpliwości, że świat się kończy. Ulice ocalałych miast przemierzają liczne pielgrzymki, ludzie modlą się a niewierzący się nawracają. W Europie rozprzestrzenia się epidemia AIDS. Brak dostępu do jakichkolwiek środków medycznych doprowadza do śmierci znacznej części populacji tej części świata. W końcu nadchodzi to, czego najbardziej się obawiano. Ameryka ujawnia bombę, która potrafi zniszczyć życie na kilku kontynentach w przeciągu miesiąca. W desperacji rasa ludzka rozpoczyna tworzenie ostatniej rzeczy, która może ochronić ich od niechybnej śmierci- budowę podziemnych kolonii. Tysiące ludzi łapie za łopaty i wszelaki inny sprzęt do kopania i rozpoczyna budowę. Akcja ta zaczyna się w Rosji. W tym czasie zebrała się rada prezydentów wszystkich ocalałych państw- nie stawił się na niej jedynie prezydent Ameryki. Zagroził on, że jeżeli każdy z krajów nie odda swych ziem po jego rządy zniszczy życie na kuli ziemskiej. Na jego rozkaz przystali jedynie zarządcy Japonii, Niemiec i Grecji. To przeważyło szalę. Dwa miesiące później siły zbrojne Ameryki zrzuciły bombę biologiczną w samo centrum Rosji. Nikt by nie przeżył, gdyby cywile nie przejęli inicjatywy. Pozostali oni schronieni w dosyć sporej sieci podziemnych tuneli. Tam z czasem powstały małe skupiska ludzi tworząc coś na wzór obozów. W międzyczasie wszelakie żyjące organizmy na terenie całego świata zarażały się w przerażającym tępię groźnym Wirusem X.
Przez pierwsze miesiące ludzie nie wychodzili na powierzchnię żyjąc dzięki maszynom wytwarzającym tlen, które dostarczył im rosyjski rząd. W końcu jednak należało wyjść z ukrycia, aby zebrać materiały potrzebne do codziennego egzystowania. Wybrano kilkanaście grup ludzi mających za zadanie zbadać teren. To, co ujrzały ich oczy przechodziło ich najmroczniejsze koszmary. Ziemia wyglądała przerażająco. Nie było nawet śladu zieleni, to też tlen w powietrzu pozostawał cały czas skażony. Nie istniały rośliny, które choćby w najmniejszym stopniu oczyściłyby tlen w procesie fotosyntezy. Wszędzie było czuć zapach spalenizny, czad nie pozwalał normalnie oddychać. Wszystko było obumarłe. Nie było mowy o stałym powrocie na powierzchnie. Bynajmniej nie teraz i nie za dekadę. Nim powietrze samoczynnie pozbędzie się wirusa i oczyści z czadu miną wieki. Teraz pozostaje tylko czekanie...

Rok 2022

Podziemne tunele tętnią życiem. Ludzie stworzyli wielkie obozy w podziemiach na terenie całej Rosji. Ci, którzy przeżyli muszą nadal walczyć o przetrwanie. Powietrze na powierzchni jest dalej skażone, a z odczytów nie wynika aby choć w najmniejszym stopniu zmniejszało się stężenie Wirusa X i czadu w jego składzie. Każdy powoli traci nadzieję. Jest ona równie nikła jak to, że uda im się odbudować to, co zostało zniszczone. W wyniku nagłych ruchów płyt tektonicznych cała sieć tuneli zostaje podzielona na dwie części. Wzbiera się panika. Wschodnia część dysponuje większymi zapasami tlenu, acz zachodnia posiada większą ilość pożywienia i wody pitnej. Ilekroć wyrusza jakaś ekspedycja mająca na celu znalezienie przejścia między dwoma częściami, tylekroć kończy się ona fiaskiem. W szeregach ocalałych zaczynają grupować się różnego rodzaju frakcje i klany. Przynależność do frakcji daje skarby cenniejsze od złota- większe zapasy jedzenia, wody i tlenu. Chcąc, nie chcąc ludzie przyłączają się do takowych zgrupowań chcąc zapewnić lepsze warunki życia dla siebie i swych bliskich. Z czasem ludzie muszą coraz częściej wychodzić poza tunele. Stopniowo kończy się pokarm, zapasy tlenu maleją, gdyż maszyny, które miały wytwarzać ten najcenniejszy gaz szwankują. Chcąc ocalić ludzkość przed niechybną śmiercią rozpoczęto badania nad gazem, który mógłby zastąpić tlen i byłby łatwiejszy do wytworzenia. Zebrano najlepszych naukowców, których na tą chwilę posiadała rasa ludzka, dano im odpowiedni sprzęt i tak oto rozpoczęły się badania. To dało nadzieję na lepszą przyszłość. Niestety, najgorsze miało dopiero nadejść. Po pewnym czasie należało ponownie wysłać ekspedycję na powierzchnię, acz tym razem poszło coś nie tak. Grupa śmiałków nie wróciła. Utracono z nią jakikolwiek kontakt. Po odczekaniu tygodnia wszczęto poszukiwania. To, co odkryto było spełnieniem wszelakich koszmarów. Podczas gdy wszystkie, znane nam stworzenia zginęły na zimi pojawiło się nowe życie. Niestety, nie było to takie życie jakie sobie wyobrażamy. Wirus X w połączeniu z różnymi pierwiastkami miał właściwości mutujące geny. Zmienił on tysiące istnień w żądne krwi mutanty. Zwykły pies po zetknięciu z ów mieszanką zmieniał się w przerośnięte bydle potrafiące powalić nawet grupę mężczyzn. Teraz przetrwanie zmieniło się w prawdziwą walkę o życie. Ludzie zabaezpieczyli tunele jak tylko mogli, rozdano prozwizorczyną broń składajacą się z żelaznych prętów i kawałków naostrzonej stali. Broń palna była rozdawana niezwykle żadko, gdyż niewiele jej było. Utworzono straż, której celem było sprawdzanie tuneli i ostrzeżenie o ewentualnym zagrożeniu. Zmniejszono liczbę wypraw na powierzchnię do minimum i wyposażano jej członków w broń. Teraz nawet wynalezienie nowego pierwiastka podobnego do tlenu na wiele się nie zda, gdyż tacz czy owak nie uda się wyeliminować wszystkich zmutowanych stworzeń z powierzchni Ziemi, a szanse, że uda się zamieszkać z nimi w zgodzie były nikłe. Wszelaka nadzieja przepadła. Teraz jedynym celem jest przetrwanie.