Eriot

Rok 2012

Katastrofy zapowiedziane przez Majów spełniły się. Na całym świecie występują liczne kataklizmy- od powodzi, po przez trzęsienia ziemi, aż po wybuchy wojen. Ludzie nazywają to biblijnym Końcem Świata, czyli Apokalipsą. Wszyscy wierzą, że to już koniec. Nadszedł kres naszego świata. Sytuacja między krajami jest bardzo napięta, częściowo doszło już do konfliktów zbrojnych. Ameryka ujawniła, że pracuje nad bronią biologiczną wielkiego rażenia. Z powierzchni ziemi zniknęła południowa część Ameryki Północnej, oraz północna część Ameryki Południowej. Cała Australia jest pod wodą, a w Eurazji trwa wojna. Powstało zagrożenie użycia broni nuklearnej.
Teraz już nikt nie ma najmniejszych wątpliwości, że świat się kończy. Ulice ocalałych miast przemierzają liczne pielgrzymki, ludzie modlą się a niewierzący się nawracają. W Europie rozprzestrzenia się epidemia AIDS. Brak dostępu do jakichkolwiek środków medycznych doprowadza do śmierci znacznej części populacji tej części świata. W końcu nadchodzi to, czego najbardziej się obawiano. Ameryka ujawnia bombę, która potrafi zniszczyć życie na kilku kontynentach w przeciągu miesiąca. W desperacji rasa ludzka rozpoczyna tworzenie ostatniej rzeczy, która może ochronić ich od niechybnej śmierci- budowę podziemnych kolonii. Tysiące ludzi łapie za łopaty i wszelaki inny sprzęt do kopania i rozpoczyna budowę. Akcja ta zaczyna się w Rosji. W tym czasie zebrała się rada prezydentów wszystkich ocalałych państw- nie stawił się na niej jedynie prezydent Ameryki. Zagroził on, że jeżeli każdy z krajów nie odda swych ziem po jego rządy zniszczy życie na kuli ziemskiej. Na jego rozkaz przystali jedynie zarządcy Japonii, Niemiec i Grecji. To przeważyło szalę. Dwa miesiące później siły zbrojne Ameryki zrzuciły bombę biologiczną w samo centrum Rosji. Nikt by nie przeżył, gdyby cywile nie przejęli inicjatywy. Pozostali oni schronieni w dosyć sporej sieci podziemnych tuneli. Tam z czasem powstały małe skupiska ludzi tworząc coś na wzór obozów. W międzyczasie wszelakie żyjące organizmy na terenie całego świata zarażały się w przerażającym tępię groźnym Wirusem X.
Przez pierwsze miesiące ludzie nie wychodzili na powierzchnię żyjąc dzięki maszynom wytwarzającym tlen, które dostarczył im rosyjski rząd. W końcu jednak należało wyjść z ukrycia, aby zebrać materiały potrzebne do codziennego egzystowania. Wybrano kilkanaście grup ludzi mających za zadanie zbadać teren. To, co ujrzały ich oczy przechodziło ich najmroczniejsze koszmary. Ziemia wyglądała przerażająco. Nie było nawet śladu zieleni, to też tlen w powietrzu pozostawał cały czas skażony. Nie istniały rośliny, które choćby w najmniejszym stopniu oczyściłyby tlen w procesie fotosyntezy. Wszędzie było czuć zapach spalenizny, czad nie pozwalał normalnie oddychać. Wszystko było obumarłe. Nie było mowy o stałym powrocie na powierzchnie. Bynajmniej nie teraz i nie za dekadę. Nim powietrze samoczynnie pozbędzie się wirusa i oczyści z czadu miną wieki. Teraz pozostaje tylko czekanie...